Reportage: straatdealers grijpen hun kans in Amsterdam

Massa’s Amsterdamse coffeeshops zijn in de loop der jaren al op slot gegaan. Maar de jacht op de wiet- en hasjondernemers gaat door. Geen shophouder voelt zich meer veilig in de hoofdstad. Straatdealers grijpen hun kans.

Fotografie Amaury Miller

Toeristenmassa’s

De woede van Amsterdamse coffeeshophouders nadert het kookpunt. Eerlijke, streng gereguleerde ondernemers die al tientallen jaren deel uitmaken van de Amsterdamse horeca worden genadeloos en willekeurig afgerekend op hun imago. De eigenaren beklagen dat het sluiten van hun shops een sterk averechts effect heeft en juist alleen maar leidt tot méér criminaliteit en straatdealers. Intussen blijven de toeristenmassa’s groeien, ze stromen een stad binnen waar het aanbod alsmaar blijft krimpen. Exact twintig jaar nadat Remy en zijn vriendjes te horen krijgen dat zij door een nieuwe regel van de gemeente te jong zijn om bij Fatal Flowers een zakje Orange Bud te scoren, telt Amsterdam in april 2015 nog 187 coffeeshops. De doelstelling uit 1995 – het aantal shops halveren – is na twee decennia realiteit geworden.

Waarom nu ophouden, moet Van der Laan zich afgevraagd hebben in het voorjaar van 2015. Hij was zijn afspraak uit 2011 met Ivo Opstelten niet vergeten; alle coffeeshops binnen een straal van 250 meter van het voortgezet of middelbaar beroepsonderwijs moeten dicht, opdat zij geen ‘bedreiging’ meer kunnen vormen voor de scholieren. De regel ziet op 1 januari 2014 het levenslicht, maar wordt geleidelijk ingevoerd. Binnen twee jaar wordt elf coffeeshops de gedoogverklaring ontnomen vanwege een school of opleiding om de hoek, ook al zijn de scholen later gebouwd dan de shops zelf. Gedurende 2016 worden acht coffeeshops met hetzelfde noodlot bestookt met brieven, waarschuwingen en uiteindelijk een aankondiging van de gemeente. ‘Per 1 januari 2017 wordt de gedoogverklaring van uw coffeeshop helaas niet verlengd.’

Lees het hele verhaal op Blendle.