Tim Haars: 'Ik vond het leven ronduit kut'

Voor zijn hoofdrol in Ron Goossens, Low-Budget Stuntman kwam Tim Haars (35) in vier maanden tijd vijftien kilo aan. Hij...

Voor zijn hoofdrol in Ron Goossens, Low-Budget Stuntman kwam Tim Haars (35) in vier maanden tijd vijftien kilo aan. Hij werd er depressief van. ‘Halverwege het filmen kwam ik op een punt waarop ik mezelf afvroeg waar ik nu eigenlijk mee bezig was. Mijn lichaam stond uit. Ik vond het leven ronduit kut. Als ik nu me nog steeds zo zou voelen, was ik liever met dit leven gekapt.’

Fotografie Corné van der Stelt

In deze film wijst men je voortdurend op je tekortkomingen. Doe jij dat zelf ook bij anderen?

‘Ik zal nooit belerend met het vingertje wijzen alsof ik de wijsheid in pacht heb. Voor mij heeft dat nooit gewerkt, dus dan moet ik dat nu ook zelf niet gaan doen. Ik hoop eerder dat ik mensen wel inspireer door de wijze waarop ik werk. Dat mensen denken: holy shit, hij gaat echt ver voor die rol ? en er dan een soort zaadje is geplant.

Voor deze film moest ik in korte tijd heel dik worden en ook weer afvallen, en al met al heeft me dat een compleet jaar van mijn leven gekost. Dat ben ik dus kwijt. Deze rol voelde echter aan als de rol van mijn leven en dus had ik het ervoor over. Toch bereikte ik uiteindelijk halverwege een punt waarop ik mezelf serieus afvroeg waar ik nu eigenlijk mee bezig was, en of dit wel zo’n verstandige keuze was.’

Waar had je het meest problemen mee?

‘Zo’n vier maanden at ik van alles grotere porties, en dan het liefst met heel veel koolhydraten. Geen non-stop Mcdonald’s, want dan had ik nu met allerlei hart- en vaatziekten rondgelopen, maar verantwoorde producten als vette vis en noten. Daarnaast dronk ik drie keer per dag 125 milliliter nutridrink met daarin 300 calorieën, oftewel 900 per dag. In totaal heb ik 450 van die flesjes naar binnen gewerkt. Ik was de hele dag alleen maar aan het eten, slapen en niets anders.’

Wat deed dat met je?

‘Ik werd er flink chagrijnig en zelfs depressief van. Ik wilde niet meer. Het liefst wilde ik alleen maar op bed liggen, want mijn lichaam stond op een gegeven moment uit. Ondertussen moest ik wel gewoon draaien voor die film, en elke ochtend stond ik met tegenzin op om daarnaartoe te gaan. “Ik voel me klote, dus hoe ga ik dit in hemelsnaam volhouden? Ik kan onmogelijk dit karakter spelen.” Achteraf gezien had ik echter het perfecte lichaam gecreëerd. Juist omdat ik iemand speel die helemaal onderin zijn energie zit en dat in dit geval ook letterlijk het geval was. Als ik over een paar jaar deze beelden terugkijk, dan zie ik dus niet alleen maar de acteur Tim maar voor een deel ook daadwerkelijk de man die ik toen was. Een ellendeling die nergens meer zin in heeft en het leven ronduit kut vindt.’

Lees het hele interview op Blendle.