/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Frevu%2F2%2F2017%2F01%2Fsopranos.jpg)
Van paardenvleesschandaal tot tonijn die eigenlijk andere vis is: met het voedsel dat we dagelijks in ons boodschappenmandje leggen, is veel mis. De georganiseerde misdaad meldt zich in de markt van het sjoemelvoedsel. ’Het is booming business, man. Er gaat grof geld in om. De risico’s om gepakt te worden zijn gering en de straffen laag. Het is makkelijk geld verdienen.’
Er is het nodige mis met ons eten, ongeacht of we nu bij de neus worden genomen door de levensmiddelenindustrie of dat er gezondheidsschadelijke situaties ontstaan door inmenging van de maffia. Daarbij hadden criminelen tot recent nog weinig te vrezen. Met gespecialiseerde opsporingsdeskundigen kregen ze zelden te maken, ondanks de maatregelen waarin het Nederlandse strafrecht voorziet, zoals het opleggen van bestuurlijke boetes of het intrekken van erkenningen.
Daar kwam in 2014 verandering in met de EU-voedselveiligheidswet, die moet bewerkstelligen dat de consument ook krijgt wat hij denkt te kopen. Voedsellaboratoria in heel de EU zien hierop toe door de hele voed- selketen beter en regelmatiger te controleren. Daarbij wordt gebruikgemaakt van technieken uit de optica en de fotonica-industrie. Met behulp van lasers worden de nanostructuren van voedingswaren tot op het detail onderzocht.
Ook is er in verschillende landen een kliklijn voor klokkenluiders ingericht. ‘Daarnaast is de wetgeving strenger geworden,’ zo stelt Lex Benten van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit. ‘De overheid kan forse dwang- sommen opleggen en strafrechtelijk vervolgen, alsmede wederrechtelijk verkregen voordeel terug vorderen.’