Voedselfraude: hoe oplichters met levens spelen

DISCLAIMER: NIEUWE REVU KAN NIET INSTAAN VOOR DE (VEELAL ANONIEME) BRONNEN DIE PETER BLASIC IN ZIJN ARTIKELEN HEEFT GEBRUIKT. DIT ARTIKEL IS DAAROM INGETROKKEN.

.

Van paardenvleesschandaal tot tonijn die eigenlijk andere vis is: met het voedsel dat we dagelijks in ons boodschappenmandje leggen, is veel mis. De georganiseerde misdaad meldt zich in de markt van het sjoemelvoedsel. ’Het is booming business, man. Er gaat grof geld in om. De risico’s om gepakt te worden zijn gering en de straffen laag. Het is makkelijk geld verdienen.’

Dat er zoveel met voedsel wordt gefraudeerd, geeft al aan dat er aardig geld mee te verdienen is. Dat zegt ook de uit Italie? afkomstige Beppe: ‘Het is booming business, man,’ zegt hij. ‘Er gaat grof geld in om. De risico’s om gepakt te worden zijn gering en de straffen laag. Het is makkelijk geld verdienen.’

Beppe is ervaringsdeskundige. De veertiger is tegenwoordig eigenaar van meerdere restaurants – pizzeria’s, hoe kan het ook anders – maar deed in het verleden zelf foute dingen met voedsel. ‘Wat in Italie? heel gebruikelijk was, is goedkope plantaardige olie als olijf- olie van hoge kwaliteit te verkopen. Met veel winst. We lengden de olie dan gewoon aan met de kleurstoffen be?tacaroteen en chlorofyl, om het de juiste groene kleur te geven. En dat met tienduizenden liters tegelijk. Of we plakten er gewoon andere etiketten op, van extra vierge olijfolie, die duurder is. Daarna werd het gee?xporteerd naar vooral de Verenigde Staten en Duitsland,’ zo zegt Beppe.

Daarbij bleef het volgens Beppe echter niet. Ook met wijn werd gerommeld. ‘Ik weet dat er met miljoenen liters wijn uit Italie? geknoeid is. Daar zaten stoffen in die er absoluut niet in horen. Vaak was het slechts voor een vijfde sap van druiven, de rest was vooral chemische rommel en suiker.’ Onderzoekers troffen in 2008 bij de ontmanteling van een netwerk van wijncriminelen inderdaad stoffen als kunstmest en giftige zuren aan bij in beslag genomen wijn. Daarbij betrof het een door de maffia georganiseerde ‘industrie?le productie’ van nepwijn. Beppe: ‘De meeste wijnboeren gaan niet zo ver, maar water en rode bieten toevoegen om de kostprijs te drukken, dat gebeurde wel.’

Lees het volledige verhaal op Blendle.