In de boot genomen; werknemers op een cruiseschip zijn moderne slaven

DISCLAIMER: NIEUWE REVU KAN NIET INSTAAN VOOR DE (VEELAL ANONIEME) BRONNEN DIE PETER BLASIC IN ZIJN ARTIKELEN HEEFT GEBRUIKT. DIT ARTIKEL IS DAAROM INGETROKKEN.

.

De hedendaagse Love Boat is een Sodom en Gomorra op de golven. Benedendeks, buiten het zicht van de gasten, leeft de bemanning van cruiseschepen in een soms dodelijke cocktail van drank en seks. Maar ook daarboven is van alles mis.

Tekst Peter Blasic | Illustraties Hein de Kort

In de Nieuwe Revu van deze week een uitgebreide reportage over het leven las werknemer op een cruiseschip. Het complete verhaal lees je op BLENDLE.

Het verhaal is geïllustreerd door Hein de Kort met deze heerlijke cartoons (klikken = vergroten). En mocht je na het lezen van de reportage nog twijfelen om te gaan solliciteren als scheepsslaaf, scroll dan naar beneden voor de voors en tegens van werken op een cruiseschip.

De voors en tegens van werken op een cruiseboot

VOOR

Je ziet wat van de wereld

Of je nu langs de Bahama’s vaart, of door de Middellandse Zee cirkelt, er is altijd wat te zien. De hemel is strakblauw en het water helder. Het weer is in ieder geval beter dan in Nederland, waar we de zomer in uren of dagen tellen en in je vrije tijd zie je de prachtigste dingen. En je krijgt er ook nog voor betaald ook.

Je maakt nieuwe vrienden

Als vaste klant van de bemanningsbar kent iedereen elkaar al snel. De crew is een melting pot van verschillende culturen en een groep goed ogende mannen en vrouwen in de twintig die iedere avond met elkaar feest en die elkaar snel al heel goed leert kennen.

Het betaalt de rekeningen

Oké, het is geen vetpot, maar voor veel mensen uit ontwikkelingslanden die weten op te klimmen tot de betere baantjes zoals kelner of entertainer is het een zeer aantrekkelijk salaris. Zeker met fooien. Bovendien heb je aan boord ook geen uitgaven. Geen huur, geen inkomstenbelasting, geen rekeningen, geen boodschappen.

TEGEN

Je bent lang van huis

Wie veel op reis is, is nu eenmaal veel van huis en moet familie en vrienden missen. Net als levensgebeurtenissen, zoals het overlijden van een dierbare of de geboorte van je neefje. Bovendien is het leven aan boord spartaans en moet je simpele gemakken – een comfortabel bed of warm stromend water – missen.

Het is hard werken

Je wordt nu eenmaal niet betaald om de hele dag op het strand te liggen. De werkdruk hangt af van je functie en het schip, maar tien uur per dag, zeven dagen per week is niet ongewoon. Er zijn nachtdiensten en stand-bydiensten. Daarnaast nog alle trainingen en vergaderingen die je bij moet wonen. Op de boot leef je om te werken. Als na zes maanden je contract afloopt, zal je nog eens goed overpeinzen of je je contract wil verlengen.

Je accommodatie is gebrekkig

Goed, je hebt geen kosten aan boord. Maar je krijgt er ook maar weinig voor. Een kleine kajuit die je moet delen en die er groezelig uitziet. Het bed is oncomfortabel en het matras heeft niet nader te benoemen vlekken. Soms doen douche en toilet het niet en het ruikt er per definitie raar. De muren zijn dun, dus je hoort alles en wie beneden de waterlinie slaapt, kan extra genieten van het geluid van de ronkende scheepsmotoren.