Ik heb getwijfeld: moet je iemand als Ismail Ilgun een platform geven? Voor mij is het een dilemma: het liefst zou ik de Zaanse treitervlogger doodzwijgen, maar het is wel iets wat speelt in de samenleving en de afgelopen week het nieuws heeft gedomineerd.
Daarbij is Ilgun, door premier Rutte tuig van de richel genoemd, met miljoenen views op Youtube op een bepaalde manier succesvol, wat best knap is als je maar zo matig getalenteerd bent. Een ander argument om wel aandacht aan Ilgun te besteden is een hele platte, namelijk sensatie (lees: blaadjes verkopen).
Types als Ilgun of rapper Boef (alleen die naam al) kunnen me gestolen worden. Zonder de moraalridder uit te willen hangen, heb ik maar één vraag voor dit soort lui: op welke manier vind je dat je een positieve bijdrage aan de maatschappij levert?
Broederliefde
Afijn, Ilgun krijgt toch ook in Revu zijn aandacht. Het resultaat vindt u op pagina 16, in de rubriek Wie denkt?. Uiteraard ook te lezen op BLENDLE. Dit alles overigens zeer tegen de zin van columnist Özcan Akyol, die in zijn vorige column in dit blad volkomen terecht stelt dat we (de media) treitervloggers als Ilgun groot maken door hen te geven wat ze willen: aandacht.
Is het dan allemaal zo slecht gesteld met de jeugd van tegenwoordig? Welnee. Kijk naar Broederliefde, onze coverstory deze week. Vijf jonge gasten uit Spangen die positief in het leven staan, goed zijn in wat ze doen en hun steentje bijdragen aan de maatschappij. Revu was uitgenodigd op het exclusieve feest waarop werd gevierd dat Broederliefde Frans Bauer heeft onttroond als artiest die het langst op één staat met een enkel album. Op pagina 36 ziet u hoe positiviteit eruit ziet.