Vrijdag muziekdag: de nieuwe platen van Frank Ocean, Crystal Castles en Lisa Hannigan

Onze muziekrecensenten Klaas Knooihuizen en Norbert Pek recenseren deze week drie albums. De nieuwe platen van Frank Ocean, Crystal Castles en Lisa Hannigan.

Frank Ocean - Blonde

Het internet kon al maanden niet slapen. Waar bleef die nieuwe Frank Ocean nou? Gelukkig wordt het (on)geduld beloond. Ocean heeft een bijzondere, intieme plaat gemaakt. Blonde drijft op de vocalen en op een elektronische dromerige sfeer.

Het is vaak tevergeefs zoeken naar een beat, een drum of een grote hook. Een mokerslag als Channel ORANGE is Blonde ook weer niet. Maar wel een de ultieme soundtrack voor een nachtelijke rit over een uitgestorven snelweg.

????Norbert Pek

Crystal Castles - Amnesty (I)

Lullig voor Alice Glass. Drie albums lang was zij de ijzige stem en het angstaanjagende gezicht van Crystal Castles. Toen ze besloot te stoppen, schreef ze dapper dat daarmee de band ophield te bestaan. Dat was buiten wederhelft Ethan Kath gerekend.

De man achter de ontregelende elektrorave-producties vond een nieuwe muze, Edith Frances, wier vocalen hij net zo lang door de mangel haalde dat ze net zo opgefokt klonken als die van Glass. Crystal Castels is nog net zo gaaf als vroeger.

????

Klaas Knooihuizen

Lisa Hannigan - At Swim

Wat een geluk dat Damien Rice indertijd Lisa Hannigan verzocht mee te werken aan zijn albums O en 9 Crimes. Een nog groter geluk was het dat hij haar vervolgens uit zijn band trapte, omdat ze hem beperkte in zijn creativiteit. Haar derde soloalbum is het mooiste dat ze ooit maakte. Ingetogen en subtiel, met een stem die nauwelijks van een cello te onderscheiden is. Zacht als jonge kaas, kwetsbaar als de glinsterende dauwdruppels op de haartjes van je onderarm.

????Klaas Knooihuizen