Vrijdag muziekdag: Wild Beasts, Biffy Cliro en de heerlijk lijzige electropop van Roosevelt

Onze muziekrecensenten Norbert Pek en Vincent Cardinaal recenseren deze week drie albums. De nieuwe platen van Wild Beasts, Biffy Clyro en Roosevelt.

Wild Beasts? - Boy King

Waar het zangersduo van Wild Beasts (de ene klinkt als een verkouden George Michael, de ander als George Michael die op de stang van zijn fiets is gevallen – bij wijze van spreken natuurlijk, want George Michael heeft helemaal geen fiets) voorheen nooit koos tussen pathos en pop, gaan ze op dit vijfde album vol voor het laatste. Goed voor de hitgevoeligheid (zet He The Colossus vooral in je playlist), jammer voor de vroege fans die hun favoriete band niet meer herkennen.

? ? ?  Klaas Knooihuizen

Biffy Clyro - ?Ellipsis

Als stadionrockband moet Biffy Clyro het niet van subtiliteit hebben, maar binnen het genre zijn hun liedjes relatief spitsvondig. Het is niet enkel effectbejag, ook op een lager volume blijven ze overeind. Je zou het een internationale Kensington kunnen noemen: geen zak aan, maar het kan erger. Ook Ellipsis staat weer vol prima meebrulmuziek voor broer en zus. Alleen die ballad, Re-arrange… Zelfs de meest verstokte Boyzone-fan lacht zich de pis in zijn broek.

? ? ?  Klaas Knooihuizen

Roosevelt? - Roosevelt

Een speciaal bericht voor de liefhebbers van de betere lijzige electropop: check Roosevelt. Deze Marius Lauber uit Keulen heeft een paar jaar geduldig aan zijn debuut geborduurd. De liefde voor het melodieuze jarentachtigwerk van Pet Shop Boys en New Order is aanwezig, maar Roosevelt is net zo van nu als Hot Chip en Washed Out. Op de vrijdag dat zijn debuut verschijnt, speelt Roosevelt op Lowlands. Geef 'm bier. Hij verdient het.

? ? ? ? Norbert Pek