Onze muziekrecensenten Norbert Pek en Vincent Cardinaal recenseerden deze week drie albums. De nieuwe platen van Jake Bugg, Paul Simon en Beck.
Jake Bugg - On My One
Zo vurig als Jake Bugg de arena betrad, zo uitgedoofd verdween hij toen een jaar later zijn povere tweede plaat Shangri La verscheen. Gelukkig heeft Bugg langer over nummer drie nagedacht. Hij is nog steeds geen tekstueel wonder, maar er is wat aangename volwassenheid in zn muziek geslopen. Soms is hij een bluesy Johnny Cash, maar gelukkig zit er ook de branie in die bij een 22-jarige past. Bugg is terug.
? ? ? ?
Norbert Pek
Paul Simon - Stranger to Stranger
Paul Simon is een held. Hij kan zelfs met Sting op tour gaan en toch geen afbreuk doen aan die status. Zijn nieuwste plaat is geen wereldschokkend ding, maar de kwaliteit blijft hoog. Wristband, de titeltrack, The Riverbank, In The Garden of Edie het zijn Graceland-ritmes vermengd met zijn fijne stem en perfecte popgevoel. Het is een beetje ouwelullenmuziek, maar dat is ook best prettig aan het begin van de zomer.
? ? ?
Vincent Cardinaal
Beck - Wow
Omdat er weinig noemenswaardige platen verschijnen, bespreken we hier even doodleuk een single. Het is de nieuwe van Beck en we kunnen constateren dat hij klaar is met akoestische kampvuurliedjes. Wow is een beest van een track, hiphop meets moderne pop, en geil als het beste werk van Prince. Frisser dan dit heeft Beck sinds Odelay lang niet geklonken. Het belooft wat voor zijn shows op de festivals deze zomer.
? ? ? ??
Vincent Cardinaal