/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Frevu%2F2%2F2016%2F03%2Fnews1.jpg)
2016 is het jaar van de virtual reality. In Amsterdam opende vorige week een heuse VR-bioscoop de deuren. Mede-organisator Pepijn Hentenaar: ‘Je krijgt de ultieme filmbeleving en mag popcorn mee de zaal in nemen.’
Als ik het goed begrijp kijk ik niet naar een film op het witte doek, maar zit ik als het ware midden in die film?
‘Je stapt figuurlijk een andere wereld binnen en voelt je soms een voyeur. Dat was mijn ervaring althans tijdens het bekijken van de film In Your Face. Deze VR-speelfilm hebben we speciaal geproduceerd voor onze cinema, de eerste permanente VR-bioscoop ter wereld. De film gaat over een stel dat ruziet over het in huis nemen van een vluchteling. Je kunt ze van alle kanten volgen doordat de film is opgenomen in 360 graden. Je kunt ook zelf bepalen of je ergens op wilt focussen. Op een bepaald moment kijken de hoofdrolspelers je aan. Ik voelde me betrapt en kreeg zelfs kippenvel.’
Hoe werkt het precies?
‘Je koopt een kaartje, betreedt de zaal en neemt plaats in een van de vijftig draaistoelen. Daarna krijg je van onze mensen een Samsung VR-bril en koptelefoon. Vervolgens kies je een pakket en het feest kan beginnen.’
Pakket?
‘Voor volwassenen of kinderen. Handig voor gezinnen. Je kunt onder andere kiezen voor horror en documentaires. Porno zit er nog niet in. Dergelijke films hebben wel de nieuwste snufjes, maar onze bioscoop is niet geschikt om bezoekers aan hun gerief te laten komen. We willen in de toekomst wel VR-pornoavonden en andere thema-avonden gaan organiseren.’
Met die VR-bril kan ik dus lekker van de ene film naar de andere zappen?
‘Pas als een film is afgelopen, kun je de volgende zien. De speelduur is trouwens niet zo lang als in een gewone bioscoop. De meeste films die nu beschikbaar zijn, duren een minuut of zes. Onze speelfilm duurt tien minuten. Je houdt het ook geen uren vol omdat je vrij veel beweegt. Daardoor is de beleving zo intensief dat je maximaal een half uur achter elkaar kunt kijken. Sommigen worden zelfs wagenziek, zo leert de ervaring. Mede daarom zijn tijdens de voorstellingen begeleiders in de zaal om te helpen waar nodig.’
Nog even over jullie speelfilm. Scoren over de rug van vluchtelingen?
‘We wilden een film maken met een maatschappelijke impact. Dat soort VRfilms zijn er naar onze mening nog te weinig. Vorig jaar zag je overal initiatieven opduiken om een vluchteling in huis te nemen. Een aantal BN’ers riep mensen zelfs op dat te doen via advertenties in de media. Ik zit veel in het Midden-Oosten en heb er vluchtelingenkampen gefilmd. Daarover had ik contact met acteur Tibor Lukacs toen hij voor opnames van de televisieserie Divorce op Lesbos was. Ik heb het idee voor de VR-film toen geopperd. Het script is geschreven door Ronald Giphart. Met de film willen we laten zien dat het gemakkelijk is om te zeggen dat je wel een vluchteling in huis wilt nemen, maar dat dit anders wordt zodra er eentje op je stoep staat. De hoofdpersonen, gespeeld door acteurskoppel Hadewych Minis en Tibor Lukacs, zijn als het ware een uitvergroting van ons allemaal.’
Leuk zo’n VR-bril en koptelefoon op je hoofd, maar van het bioscoopgevoel blijft niks over. Toch?
‘Je krijgt de ultieme filmbeleving en mag popcorn mee de zaal in nemen. Het is trouwens grappig om te zien hoe bezoekers daarmee worstelen. Sommige duwen het in hun oor, zo bleek vorig jaar in de pop-upversie van onze VR-bioscoop. We keken in Amsterdam en Berlijn of mensen de formule wel leuk vonden. De tickets waren telkens binnen een paar uur uitverkocht. Best gek, want mensen hebben geen idee wat ze te zien krijgen. Bij iedereen zag je een soort kinderlijk enthousiasme vergelijkbaar met het gevoel bij de eerste mobiele telefoons. Daarom gaan we onze bioscoopformule na Amsterdam ook uitrollen in vijf andere Europese steden. Uiteindelijk willen we vijftig vestigingen in binnenen buitenland.’
'Porno' door een VR-bril
https://www.youtube.com/watch?v=wj4o-5uCwrw