Hier brak Herman Brood; hoe het definitief mis ging in Cuijk

Het is alweer vijftien jaar geleden dat Herman Brood een einde aan zijn leven maakte. De rock-’n-roll-junkie sprong van het dak van het Hilton in Amsterdam. Zijn definitieve val begon echter al een jaar eerder – in Cuijk, off all places.

Het laatste jaar van het leven van Herman Brood (1946-2001) was een aaneenschakeling van ongemakken, dramatische gebeurtenissen en trieste situaties. Het precieze moment waarop het ‘echt’ fout ging is goed aan te duiden: 8 april 2000. Op die dag streek het circus Brood-Chabot-Deelder neer in het Brabantse Cuijk. Voor een zoveelste theatershow van een tournee die op dat moment al bijna twee jaar gaande was.

Zoals uit de boeken van Chabot valt op te maken: een godswonder dat ze überhaupt zo ver zijn geraakt. Het is daarom dat Revu naar Cuijk is afgereisd. Om Bart Chabot te spreken op de plek des onheils. En zo nog een keer terug te gaan naar het moment dat Herman Brood definitief onderweg ging naar de uitgang.

Einde van de vrijheid

Chabot tekende het leven van zijn boezemvriend – dé rock-’n-roll-junkie – op in vier vuistdikke boeken. Afijn, u kent ze wel. Herman stortte op 11 juli 2001 ter aarde, nadat hij in pyjama naar het dak van het Hilton in Amsterdam-Zuid was geslopen. Herman was op. Zijn dood werd een nationaal evenement, duizenden mensen scandeerden ‘Herman! Herman! Herman!’ voor de deur van Paradiso, waar al 1500 man aanwezig waren voor een wake. Chabot is overigens nog niet uitgeschreven over Herman, deze week gaat Chez Brood in première, een heus toneelstuk over Herman, opgepend door Bart. Daarover later meer. Eerst naar Cuijk.

Aangekomen in het theater blijken we niet de enigen. Er zijn wat streekjournalisten en -fotografen en ook is er best wat schouwburgpersoneel op de been. De meeste mensen dragen een schalkse blik met zich mee. Het is duidelijk dat zij in elk geval niet vergeten zijn wat hier gebeurde. Bart Chabot ook niet. De dichter steekt direct van wal nadat wij hem de hand hebben geschud. De vraag was hoe we de dood van Herman nou eigenlijk moeten duiden.

"Joh, veel mensen realiseren het zich denk ik niet, maar met Herman-Brood-zijn-dood, kwam er een einde aan de jaren zestig. Een definitief einde aan de vrijheid die toen werd verworven en decennia ons land in de ban kreeg. Twee maanden na Hermans dood vlogen de vliegtuigen van Al Qaida in de Twin Towers en het Pentagon! Pim Fortuyn moest nog echt opkomen – en doodgeschoten worden – toen Herman stierf. Het was een afscheid van een lange periode zonder zorgen. En Herman was daar een absoluut symbool van, totale rock-’n-roll."

Lees het complete verhaal op Blendle of in de Nieuwe Revu die HIER voor 1 euro te bestellen is

Tekst: Vincent Cardinaal