'Met een toffe band op een podium staan was de grootste verleiding'

Storm ik richting de afgrond of ren ik met een noodgang naar de finish? De snelheid waarmee ik te maken heb, door mijn kwakkelende gezondheid, begint stroperig te worden. De alarmbellen verstommen. Ze klinken in de verte.

Mensen om me heen wennen aan het rottige nieuws van kanker en raken opgemonterd door mijn positieve instelling. Toch denk ik nu vaak aan het leven, en aan wat het me gebracht heeft. Ik citeer mijn moeder: ‘Als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje.’ Dan gaat het dus weer over geld en over de mogelijkheden die het leven je, door je achtergrond geeft. 

Mijn vader was banketbakker, mijn moeder stond in de winkel en zette zes kinderen op de wereld. Geld stroomde niet makkelijk binnen. Keihard werken voor weinig kluiten. Veel gedoe met de bank en belastingen, al lieten mijn ouders daar weinig van blijken.

Ik kijk terug op een gelukkige jeugd en daar heeft geld nooit zo’n belangrijke rol in gespeeld. Het is niet in mijn bolle kop opgekomen om van geld verdienen een vak te maken. Had ik dat moeten doen? De hele dag met een rekenmachine in mijn hebberige knuistjes?

Misschien wel, maar ik had er toen geen tijd voor. Foz was te druk met muziek, meisjes, biertjes en liedjes. Brommers en auto’s. Daar had ik mijn handen vol aan. En wat had ik in de geldwereld te zoeken? Met een toffe band op een podium staan was de grootste verleiding. 

Voor mij is een goedgevulde platenkast geen doel op zich, maar het is wel leuk dat ik er één heb. De onverbiddelijke waarheid is dat je een platenkast niet kunt opeten, tja, misschien met een kouwe Jupiler, Grolsch of Heineken. Nooit geprobeerd eigenlijk. Klinkt een beetje als konijnenvoer. Die platenkast dan. Geen honger hier!

Ik verbaas me over de werking van kuren en medicijnen en pak mijn dagelijkse portie beweging. En mocht ik gaan twijfelen, kan ik me altijd nog inschrijven bij de Postcode Loterij. Kijk maar bij de tramhalte. Daar beloven veel, goed in het gehoor liggende BN’ers gigantische prijzen voor onder de kerstboom. Hij kan zomaar vallen bij jou in je buurt.

Als ie nou bij ons in de straat valt, ga ik naar de winnaars, scharrel ik een bandje bij mekaar, en drinken we met de hele posse de koelkast leeg. Ik neem er één. Ik ben een tevreden mens!