Het is alweer een paar weken geleden, maar we raken er niet over uitgepraat. René van der Gijp (56) nam in Voetbal Inside een Vlaamse journalist op de hak die zich heeft laten transformeren tot vrouw. Van der Gijp kreeg een mediastorm vol verontwaardiging over zich heen.
Zo erg was het toch niet wat Van der Gijp deed?
Ach, welnee. In een uitzending van Voetbal Inside speelde Van der Gijp in op het nieuws dat de Belgische journalist Bo van Spilbeeck een geslachtstransformatie heeft ondergaan. De oud-voetbalprof en vijftienvoudig international zat verkleed als vrouw aan tafel en meldde dat hij vanaf nu als Renate van der Gijp door het leven ging. Het praatprogramma stoelt op satire en zo bedoelde Van der Gijp het ook. Maar het geintje viel verkeerd in genderneutraal Nederland. Met name omdat Johan Derksen voor stampij zorgde door huilend van het lachen te roepen dat we niet moeten doen alsof transgenders normaal zijn.
Wat zijn de gevolgen?
Woedende reacties op social media. De zender RTL die stelt dat de heren alle vrijheid hebben qua inhoud, maar niet overal een grap van moeten maken. Programmasponsor Toto die het optreden van Van der Gijp ronduit smakeloos noemt en afstand doet van alle kwetsende grappen. En een boze Gijp, die verontwaardigd vindt dat hij blijkbaar geen enkele grap meer kan maken en nu twijfelt over het verlengen van zijn contract dat over drie maanden afloopt. Op verzoek van RTL meldde hij braafjes dat hij geen enkel probleem heeft met homo’s, transgenders en lesbiennes.
Wat moeten we weten over René van der Gijp?
Voetbalde tussen 1978 en 1992 voor onder andere Sparta, PSV en Heerenveen. Scoorde tweemaal in vijftien interlands. Stond als speler al bekend als levensgenieter en feestneus. Maakte meerdere lollige liedjes, waaronder in 1995 Geef Me Hoop Jomanda, een parodie over spiritueel medium Jomanda. Heeft sinds 2005 een rol in het overbekende voetbalouwehoerprogramma. Had in 2011 last van een burn-out en paniekaanvallen. Was van 1988 tot 1995 getrouwd met Jacqueline, de moeder van zijn eerste zoon Sanny (27). Had een latrelatie met Daniëlle, met wie hij zoon Nicky (16) kreeg. Het jongetje vond zijn moeder in 2016 dood in bed. Van de bestseller Gijp werden in 2012 meer dan 350.000 exemplaren verkocht.
Wat vindt René van der Gijp van zichzelf ?
‘De mensen snappen mijn grappen niet.’
Wat vinden wij van René van der Gijp?
In zijn spelerstijd waren zijn grappen al beter dan zijn voetbalkunsten.
Wat vinden anderen van René van der Gijp?
Jacqueline Laats (boze ex)
‘Dertien jaar ben ik samen geweest met René. Het waren geen gelukkige jaren. Ik was gevallen voor zijn leuke kanten, maar zijn donkere kanten waren ondraaglijk om mee te leven. Ook al was hij in 1992 gestopt met voetballen, al zijn bezigheden bleven belangrijker dan zijn gezin. Toen ik op een gegeven moment nog maar 44 kilo woog en ’s nachts om 04.00 uur mijn ramen stond te zemen vanuit slapeloosheid, wist ik dat ik weg moest. Ik móest in 1994 wel voor onze toen 4-jarige zoon Sanny en voor mezelf kiezen, ik had zijn vernederingen lang genoeg geslikt. Hij sloeg me een bloedneus en schopte mijn enkel blauw. Na de geboorte van Sanny kwam ik thuis uit het ziekenhuis en zat ik dezelfde avond alweer alleen met dat hummeltje op mijn arm; dat vergeet ik nooit meer. Tijdens onze relatie gaf René me niet het gevoel dat ik meetelde. Op feestjes stelde hij me aan niemand voor. Ik zei er niets van; hij was onberekenbaar en snel woedend. Wat hij nu op tv doet, is een soort act. De grappen, de anekdotes, de lach. Hij speelt de hele dag Pipo de Clown. Als je ervan houdt, is het een heel leuke act. Dat hij op tv vertelt dat hij in een bepaalde periode zo’n beetje alle gleuven in de omgeving wel heeft gehad, behalve de gleuf van de brievenbus? Natuurlijk kwetst dat. Nog steeds. Helemaal als je nagaat dat René in die tijd gewoon samen met mij was.’
Wilfred Genee (presentator)
‘De hele dag word ik bestookt met vragen en interviewverzoeken, ik ben over de Renate-grap in ons programma wel uitgesproken. Wat de humor van René betreft: hij heeft een uitzonderlijke kijk op de wereld en een geweldig oog voor detail. Hij ziet vaak dingen die we met z’n allen niet meer zien. Die kan hij vervolgens zo goed uitvergroten en met humor verwoorden, dat hij zorgt voor een lach en voor relativering. Dat maakt zijn talent uniek. Misschien is niet altijd alles grappig, maar ik werk graag met hem. Door zijn scherpte en alertheid kan hij net als Johan Derksen geweldig een voorzet inknikken. Dat is fijn voor een presentator.’
Maarten de Jong (mister Heerenveen)
‘Tussen 1990 en 1992 heb ik met René gespeeld bij Heerenveen. Of hij altijd even serieus met zijn sport bezig was? Nee. Maar dat geeft hij zelf ook toe. Hij had altijd zijn bekkie open en haalde vaak grappen uit. Voorbeeldje? Onze keeper had een vast ritueel van aankleden. René legde zijn stapel kleding in een andere volgorde; die keeper was er helemaal af en we verloren met 7-0. Zijn grap op tv met de transformatie naar vrouw moeten we in die context zien; hij wil niet kwetsen, maar vermaken.’
Hans van Breukelen (oud-teamgenoot)
‘Bij PSV speelden we midden jaren 80 samen. Ik vond hem een sierlijke rechtsbuiten. Snel, prachtige passeerbeweging, afdraaiende voorzet, knallend schot. Ik heb zijn beste seizoen meegemaakt, dat was 1986-1987, toen hij er geloof ik 23 in schoot en meerdere interlands speelde. Ik heb ontzettend met hem gelachen, maar me ook enorm aan hem gestoord. We hadden destijds een haat-liefdeverhouding. Ik kon hem knu elen als hij liet zien wat hij in zich had en ik kon hem een rotschop op de training geven als ik vond dat hij de boel in de steek liet. Als ik hem nu zeg dat hij niet alles uit zijn carrière heeft gehaald, zegt René: “Maar wel uit mijn leven.” Dat typeert hem volledig.’