Het is hem weer gelukt: De wereld volgens Gijp is, na het succes van Gijp, opnieuw een bestseller. René van? der Gijp over de humor van succes, de rouw om zijn vriendin en de band met hun zoon. We hebben het iedere dag wel vijf keer over zijn moeder.
In De wereld volgens Gijp vertel je dat het programma VI aanvankelijk niet liep, en Johan Derksen vond dat dat vooral jouw schuld was. Hij vond het mislukt, al na een aflevering of vijf.
Drié! Het was klaar. Bij commerciële omroepen, met al die reclameblokken en zo, is het heel moeilijk zon programma op te zetten. Toen zei Johan: Dan betalen we met VI [het tijdschrift, red.] die zes ton die het kost zelf wel, dan zijn we niet afhankelijk van reclameblokken en doen we het in dat kleine studiootje van RTL Boulevard, maar dan ook zonder gasten. Alleen Johan, René en Wilfred. Maar weet je wat het is? Als je zon programma start op RTL7, dan weet niemand dat je gestart bent. Er keek geen hond. En toen zei Johan: Dat komt ook door jou. Maar goed, dat is nou eenmaal Johans manier van praten. Dat heb ik hem in al die jaren inmiddels al een keer of vijftien zien doen. Als hij kritiek heeft op iets of iemand, blijft daar hele- maal niets van heel. Hij heeft ook niet het idee dat mensen dat misschien wat raar vinden. Het programma was alleen op maandag, ik deed dat er ook maar bij. Ik had overdag een lezing, en s avonds reed ik naar dat studiootje. Na een lang gesprek met Willibrord Frequin, een vriend van mij, die nogal uitgesproken opvattingen heeft over televisie maken, ben ik er meer werk van gaan maken. Goed voorbereiden en zo.
Als televisiemaker ken je nu iedere dag live de mediaconsumptie van de nieuwe generatie zien. En?
Totaal geen geduld om langer dan vijf minuten tv te kijken! Of vier. Hij kijkt tv met de telefoon in zijn hand, de iPad naast hem en de computer aan. Hij ploft dus niet neer, maar hij cirkelt door het huis heen. Het enige wat hij volhoudt, is een hele wedstrijd van Feyenoord, omdat hij fan is. En dan zit hij ook met zijn vriendjes op een groepsapp.
Ben je bang voor de dood?
Weet je wat het is: mijn moeder leefde heel erg in het moment. Dus ze heeft haar einde zelf ook bewust meegemaakt, inclusief de fasen die je niet meer wil meemaken. Ik hoop dat als het met mij heel slecht gaat, ik kan denken aan het gezegend leven dat ik heb gehad. Gekke dingen meegemaakt, leuke mensen ontmoet. Ik hoop dat als het zover is, de dankbaarheid daarover groter is dan het lijden van het moment. Ik zei tegen mijn moeder: ja, natuurlijk, nu gaat het kut. Maar je bent 83, je hebt een mooi leven gehad met mijn vader, nooit in het ziekenhuis gelegen. Tel je zegeningen. Er zijn ook mensen voor wie niet alleen het einde kut is, maar bij wie ook hun hele léven kut was. Dat is pas erg. Dat is dúbbel kut.