Hij verliet Omroep Max omdat hij geen merde meer mocht zeggen, de naar eigen zeggen francoseksuele wijnboer, tv-maker en schrijver Ilja Gort (66). Hoewel hij Italië keihard leuker vindt dan Frankrijk, waar zijn thuis wijnchâteau La Tulipe staat, schreef hij De Vulkaan, een roman over de leegloop van de dorpjes op het Franse platteland. Ik kan iedereen adviseren: voorkom dat je verstand van wijn krijgt.
Bent u een veeleisende wijndrinker?
Ik heb veel verstand van wijn, maar dat is niet iets om blij mee te zijn, want dat betekent dat je een enorme zeiksnor wordt. En ik ben een enorme zeiksnor als het om wijn gaat. Als ik in een restaurant een fles wijn bestel en die bevalt me niet, dan stuur ik hem terug. Ik betaal hem wel, want hij is op zich goed, maar dan vind ik hem te jong of te zuur of te zoet. En dat vind ik nogal gauw. Dan drink ik hem niet op en neem ik een nieuwe, dus dat kost me in een restaurant vaak twee flessen wijn. Dat maakt het een dure hobby. Als ik bij vrienden ben en ik vind de wijn niet lekker, dan zeg ik: sorry, maar ik vind die wijn niet te hachelen. Ik heb ook vaak een eigen fles bij me, een reservewijn. Ik ben gewoon een zeikerd; ik drink geen vieze wijn. Ik drink elke dag wijn, veiligheidshalve niet meer dan drie glazen, anders krijg je misschien wel cirrose. Die drie glazen moeten dus wel goed zijn. Ik kan iedereen adviseren: voorkom dat je verstand van wijn krijgt.
Ziet u uw wijnen als uw kindjes?
Oh ja, zeker. Aan de ene kant wil ik het stof van de wijn blazen en het toegankelijk maken; je hoeft er niet bang voor te zijn, je mag er gewoon doorheen praten. Wijn is om te lachen. Aan de andere kant wil ik wel graag prediken om er respect voor te hebben, omdat ik weet hoeveel werk het is. De man op de tractor die langs de plantjes heen rijdt Af en toe schampt hij zon druivenrank, en dan stapt hij uit en zet hij hem recht. Dan slaat hij een paaltje in de grond en bindt er een touwtje omheen. Dat getrut allemaal voor een paar slokken wijn.
Lees het hele interview met Ilja Gort op Blendle.