Hoe is het nu met Manouk van der Meulen?

Velen zullen haar nog kennen als de bitch Monique uit Spijkerhoek, maar daarna speelde Manouk van der Meulen (56) in nog tientallen series en films. Nu woont de brunette in Scandinavië. Zien we haar ooit nog terug?

Fotografie ANP

Je woont al jaren in Zweden. Je acteertalent hangt daar in de wilgen?

‘Nee joh! In de zomer heb ik in Nederland filmopnames en in Zweden heb ik net een commercial opgenomen. Stoppen met acteren, dat zou ik echt jammer vinden.’

Wat houdt je momenteel vooral bezig?

‘Ik ben mijn tweede boek aan het schrijven, een roman die hopelijk dit jaar nog uitkomt. Ook ben ik gecertificeerd yogalerares. Daarnaast geef ik samen met mijn man Tony masterclasses aan acteurs, musici en anderen. We leren ze beter te kunnen ontspannen voor de camera en op podia, om zodoende tot betere prestaties te komen. Tony heeft uitgerekend dat ik zo’n 10.000 uur set-ervaring heb door de series waarin ik heb gespeeld; vanuit mijn expertise probeer ik de cursisten te vertellen hoe het is om onder hoge druk voor de camera te moeten presteren.’

Je bent in april 56 geworden. Zonder geslijm: je ziet er stukken jonger uit.

‘Dat had je niet hoeven zeggen, maar dankjewel. Mensen zeggen wel vaker dat ik er jonger uitzie. Ik hou me graag bezig met het boeddhisme; het is mijn basis van waaruit ik denk en dingen doe. Ik reciteer de mantra Nam myoho renge kyo, een lijfspreuk waarvan ik heel rustig en gelukkig word en die mij helpt om inzichten over mezelf en anderen te verkrijgen. Door mijn leven in te richten naar die ene lijfspreuk, kan ik veel bagage overboord gooien, tegenslagen verwerken en omgaan met stress. Nee, ik heb geen leven gehad met drank en drugs. Ik leef het leven vooral door veel te reizen en bijzondere mensen te ontmoeten. Ik ben niet zo’n nachtvlinder.’

CV

De geboren Rotterdamse Manouk van der Meulen maakte haar debuut als actrice in 1980 in de speelfilm Sprong Naar de Liefde. Ze werd snel bekend door haar rol in Spijkerhoek (1989-1991). Van der Meulen speelde in meer dan vijftig films en series, waaronder Onderweg Naar Morgen en Vrouwenvleugel. Schrijven kan ze ook; vanuit Engeland schreef ze voor het Algemeen Dagblad de column London Calling en voor Viva en Nieuwe Revu maakte ze reisartikelen.