Tijdschriftrecensie: StripGlossy

Mannen kopen te weinig stripboeken en dat is zonde. Want hoewel het genre met een kinderachtig imago te kampen heeft, zi...

Mannen kopen te weinig stripboeken en dat is zonde. Want hoewel het genre met een kinderachtig imago te kampen heeft, zijn er zoveel mooie mannenavonturen die heerlijk uit de verf komen in prenten. Daarom lanceerde Uitgeverij Personalia een nieuw striptijdschrift.

Het is een glossy, zodat hij in het schap niet is weggepropt tussen de Tina en Donald Duck, maar naast volwassen bladen als de LINDA. ligt. En dat is maar goed ook, want dit is het soort strips dat niet per se geschikt is voor jonge lezertjes.

Lees ook: Scherp, balancerend op het randje en immer komisch

Waarom? Zoals het hoort is er genoeg onfunctioneel naakt te zien. Bijvoorbeeld in het Trigië-achtige Hanacaraka, geïnspireerd op een Javaanse legende met een rondborstig slavinnetje. Maar er is ook een spiksplinternieuwe Lucky Luke van de Fransman Matthieu Bonhomme, die een stuk volwassener is dan hoe u de poor lonesome cowboy zult herinneren. Sterker nog, op de eerste pagina van dit nieuwe avontuur gaat Luke zelfs dood.

De glossy is 130 pagina’s dik en de meest diverse stijlen komen voorbij. Daar zitten veel oude bekenden tussen, zoals Olivier B. Bommel. De sterren van StripGlossy zijn echter niet de stripfiguren, maar de schrijvers en tekenaars. Grootheden als Daan Jippes en Jan Kruis krijgen volop aandacht, net als aanstormend en onderbelicht talent.

? ? ? ? ?