Houd op over die Belgen!

Nog een paar nachtjes slapen dan begin het Europees kampioenschap voetbal in Frankrijk, een toernooi waar wij niet aan meedoen doordat we alleen maar matige voetballers hebben en een nog slechtere technische staf.

Toch probeert de vaderlandse journalistiek met man en macht het volk enthousiast voor dit toernooi te maken, voornamelijk uit commerciële belangen. Wat me daarbij opvalt, is dat bijna iedereen het niet zo originele plan heeft opgevat om een ander land te adopteren, namelijk België. Nagenoeg alle bladen, kranten en televisieprogramma’s gaan ‘in het spoor van onze zuiderburen’ verslag doen van het EK, in de hoop dat het land dat wij eerder altijd bespotten en schoffeerden succes zal hebben.

Van mij mogen die Belgen de beker pakken: ze hebben met Courtois, Vertonghen, De Bruyne, Carrasco, Hazard en Benteke erg goede voetballers in hun selectie, veel beter dan waar wij dezer dagen mee op de proppen komen, maar om nu met zijn allen clichématig achter de Rode Duivels aan te lopen, neigt naar fantasieloze sneuheid.

Is het werkelijk zo dat al die Nederlandse journalisten zo lui zijn dat ze hetzelfde willen doen? Er zijn zoveel andere landen die voor het eerst aan het EK deelnemen. Waarom niet de moeite nemen om daar een studie van te maken? Dan kan de Nederlandse burger tenminste op een andere manier worden verrast, mogelijk met het gevolg dat het eindtoernooi alsnog interessante elementen kent, ondanks de afwezigheid van de getemde Oranje-leeuwen.

Ik snap niet waarom wij nu allemaal plotseling voor België moeten zijn. Het is een beetje zielig: alleen omdat ze daar een variant van onze taal spreken, zullen we, afhankelijk van hun prestaties, de komende weken worden doodgegooid met reportages en interviews die elkaar qua inhoud gaan overlappen. Ik kan nu al voorspellen dat steeds dezelfde figuren met nagenoeg identieke verhalen de kranten en televisie mogen bevuilen. Dan wordt die clown van een Jean-Marie Pfaff weer opgetrommeld om eens ‘lekker gek’ een mening te geven.

Of er wordt een quasi-sentimentele diepte-analyse gemaakt waarin we kunnen zien dat de politieke verdeeldheid in het land, de dreiging van terreur en alle andere ongemakken in Brussel voor even worden vergeten dankzij de nationale ploeg, die voor eenheid kan zorgen. En nog meer van die tranentrekkende onzin. Houd toch op. Ik ben inmiddels helemaal murw geslagen door die bullshitverhalen. Als de mensen een beetje hebben opgelet, niet onder een steen leven, of totaal debiel zijn, weten ze wel wat er allemaal in België aan de hand is. Daar heb ik niet die dertien-in-een-dozijn journalistieke producties uit Nederland voor nodig.

Vertel mij liever wat de kwalificatie van Noord-Ierland betekent, het nietige land dat in het verleden altijd werd geteisterd door bomaanslagen van het Iers Republikeins Leger (de IRA), dat tegen de banden met het Verenigd Koninkrijk streed. Of wat gebeurt er in landen als Albanië, Slowakije en IJsland, nu zij ook acte de présence mogen geven? Daar horen we voorlopig niets over in onze media. Want dat zou betekenen dat er moeite moet worden gedaan, en dat is natuurlijk ingewikkeld, en daarom niet de bedoeling.

Nee, wij laten liever de verwarde Aad de Mos opdraven, die dan weer over zijn Belgische avonturen kan vertellen, een geschiedenis van bijna twintig jaar geleden. Wij krijgen honderdmiljoenmiljard interviews met spelers die ooit in de Eredivisie hebben gespeeld. Ik ben benieuwd wat de Nederlandse media gaan doen als België onverhoopt in de poulefase wordt uitgeschakeld. Misschien dat het EK dan gewoon helemaal wordt genegeerd, bij gebrek aan ideeën.

Özcan Akyol