Recensie: 99 Homes

Desperate bouwvakker verkoopt ziel aan duivelse makelaar. Gelijk al in de openingsscène van Ramin Bahrani’s indringen...

Desperate bouwvakker verkoopt ziel aan duivelse makelaar.

Gelijk al in de openingsscène van Ramin Bahrani’s indringende 99 Homes is het zonneklaar dat makelaar Rick Carver (een briljante Michael Shannon) een klootzak van het zuiverste water is. In het midden van de Amerikaanse huizencrisis van 2008 ontruimt Carver aan de lopende band woningen en knippert niet eens met zijn ogen als de zojuist uitgeschoten hersenen van een hopeloze huurder nog vers op de badkamermuur zitten.

Ook bouwvakker Dennis Nash (Andrew Garfield) wordt met zijn moeder en zoontje door Carver op straat gezet, maar de ijskoude makelaar ziet potentie in de jongen en neemt hem in dienst. Nash blijkt een slimme leerling en verliest door het snelle geld meer en meer zijn morele kompas uit het oog. Riep iemand Wall Street? Er zijn zeker parallellen te trekken tussen deze film en Oliver Stone’s klassieker uit 1987, alleen komt 99 Homes een stuk harder binnen.

Bahrani gebruikt hiervoor misschien iets te veel de emotionele voorhamer via close-ups van uit hun woning gezette bejaarden en huilende baby’s, maar het eindresultaat is desondanks een krachtige film die je niet zo maar even van je afschudt.

Tekst: Vincent Hoberg

? ? ? ?

https://www.youtube.com/watch?v=Vh0piQN1_LY