Bart Nijman

'Waar Piet in stilte zwart blijft, hoor je helemaal niemand klagen'

Columnist Bart Nijman capietuleert: hij hield het lang vol in de voorste loopgraven van de zwartepietendiscussie, maar dit jaar staat hij aan de zijlijn.

Bart Nijman

‘Cultuur en tradities zijn geen racisme. Niet in deze tijden, niet in dit land,’ schreef ik een jaar geleden in dit blad. Maar sommige mensen doen wel heel erg hun best om toch een wit laken met een paar gaatjes voor de ogen over Zwarte Piet heen te trekken.

Ik geef toe, ik hield het lang vol in de voorste loopgraven van de zwartepietendiscussie. Omdat de onredelijkheid en de valse beschuldigingen me (nog steeds) enorm tegen de borst stuiten. Zwarte Piet is géén racisme en ik erger me al jaren kapot aan de absurde gretigheid waarmee – met name in de media – geprobeerd wordt om de kindervriend een bruine kleur aan te praten.

Maar nu je gedwongen wordt om je te mengen tussen de PSV-hooligans die demonstranten hun stad uit willen slaan en die racistische bokkenlul van Pegida in een Sinterklaaspak, word je wel de lust ontnomen om het standpunt uit te blijven dragen dat onze kindervriend niet racistisch is. Zoals Kick Out Zwarte Piet elke intocht voor hun sneue, dreigerige activisme probeert te kapen, zo weet Edwin Wagensveld ook precies waar de pr-momentjes van zijn Pegida voor het oprapen liggen. Een gedeeld belang van algemeen nut delen ze geen van beiden, al denken ze allebei nog zo hard van wel. Bijna niemand wil in een van hun kampen zitten.

Ook de mensen die een oorlogstrauma krijgen van het woord ‘feest’ in supermarktfolders zijn zich alweer aan het roeren, want Sinterklaas en kerst liggen allebei onder het kromzwaard van de cultuurbeulen – denken zij. Dat een traditie pas stopt te bestaan als ze er zelf mee ophouden, komt niet in ze op. Dat een traditie ook versneld kan afbreken als ze er iedereen bij wegjagen met hun wilde geraas, al helemaal niet. Nou, het duurde ff, maar schrijf mij maar aan de zijlijn dit jaar.

Tijdens grote publieke evenementen is, of wordt, Zwarte Piet aangepast. Bij veel stillere intochten zal hij zijn traditionele naam en kleur veel langer behouden. Dat is misschien wel de belangrijkste les: niet over lullen, niet over schreeuwen, gewoon doen wat je goeddunkt, want je doet niks verkeerd. En waar Piet in stilte zwart blijft, hoor je helemaal niemand klagen. Jerry Airfryer kan niet overal tegelijk zijn en Pegida heeft geen interesse in traditionele intochten, want daar valt niks te rellen.

En wat is heerlijker dan een Sinterklaasfeest zonder rellen? Traditioneel, zoals het vroeger was, zeg maar.