Onno Hoes: 'Job Gosschalk moet niet in de slachtofferrol gaan zitten'

Nieuwe Revu-journalist Frank Waals publiceert deze week een boek over 1 jaar #MeToo in Nederland: Seks, Macht & Misbruik. Onno Hoes, die als burgemeester van Maastricht na een uitgelekte video in opspraak raakte, heeft tips hoe je daarmee om kunt gaan.

Job Gosschalk

Wat begon met een aanklacht tegen de Amerikaanse filmmagnaat Harvey Weinstein in oktober 2017, groeide in een jaar tijd uit tot een wereldwijde #MeToo-beweging, die mensen met macht en sadistische trekjes eindelijk het zwijgen oplegde. Van jeugdhelden als Bill Cosby, die inmiddels een gevangenisstraf uitzit, tot stervoetballers als Cristiano Ronaldo, die momenteel verwikkeld is in een verkrachtingszaak; spoken uit het verleden die een slapende reus bleken. In Seks, Macht & Misbruik komen nu ook andere, nog onderbelichte branches aan bod en leggen hersenexperts en psychologen uit hoe het criminele brein in elkaar steekt.

Ik heb lang nagedacht of ik dit boek moest schrijven, want zou er een jaar na dato überhaupt nog wel interesse in het onderwerp zijn? Inmiddels lijkt me die vraag wel beantwoord, want al in april merkten we op de redactie hoeveel het artikel De Methode Kemna, over de wandel en handel binnen Kemna Casting, losmaakte. Net als een half jaar ervoor stonden de kranten er daags na het verschijnen van het stuk weer bol van en was het artikel het gesprek van de dag.

Waar iemand als Gosschalk wegduikt, besloot Onno Hoes – destijds burgemeester van Maastricht, tegenwoordig burgervader van de gemeente Haarlemmermeer – wel direct naar voren te treden nadat hij in opspraak raakte wegens uitgelekte videobeelden uit zijn privéleven. Hij was wekenlang de kop van jut in de media. Hoe ga je daar dan mee om?

Hij vertelt in Seks, Macht & Misbruik: ‘Reacties van de buitenwacht inschatten is ontzettend lastig. Zeker als iedereen het zomaar ineens over je heeft en de positieve en negatieve meningen roekeloos door elkaar scheuren. Een aantal jaar na dato zien mensen mij gelukkig weer om wat ik kan en moet doen: bestuurder zijn. Misschien omdat ik vanaf het begin uit de ontkenningssfeer ben gebleven. Ik heb de feiten nooit ontkend. Daarin zit uiteindelijk de grootste winst om de ingewikkelde situatie om te draaien naar iets positiefs. Om de negatieve publiciteitsstroom die ik over me heen heb gekregen te overwinnen, heb ik een aantal mensen om me heen verzameld, waarbij ik voor een deel mijn eigen intuïtie heb gevolgd en voor een deel ontzettend goed naar die professionals heb geluisterd. Zij vertelden mij: dit zijn de tools waarmee we je op het juiste spoor gaan zetten, maar uiteindelijk moet je het zelf doen. De gouden tip voor een toekomstige kop van jut? Dicht bij de feiten blijven en heel erg uitkijken dat je niet in de slachtofferrol gaat zitten. Wees zo eerlijk mogelijk. Je hoeft niet alles te vertellen, dat is onzin, maar blijf wel zo dicht mogelijk bij de waarheid. Probeer je niet te verschuilen achter vage beweringen of bedachte excuses. Als het er te veel zijn, trapt niemand daar in. Je bent de sympathie van het publiek dan ook heel snel kwijt. Plus: calculeer je verlies in en draag dat als een man.’

Lees het hele artikel op Blendle.