Filmrecensie: Een man die Ove heet

De vervelende ouwe zeikerd, we kennen hem allemaal. Zo’n kerel die je op straat al afblaft als je een halve meter op de stoep fietst en die woedend de rij bij de supermarkt ophoudt, omdat de kassabon een stuiver te veel aangeeft.

Ove is zo iemand en dan tien keer erger, zeker nadat hij zijn vrouw verliest. Met harde hand handhaaft hij de orde en regelmaat op zijn Zweedse woonerf totdat hij nieuwe buren krijgt. Ove vindt ze gelijk irritant, vooral omdat ze constant geheel per ongeluk zijn zelfmoordpogingen verhinderen. Ziedaar het zwart-humoristische uitgangspunt van Hannes Holms Een man die Ove heet, gebaseerd op de megabestseller van Fredrik Backman.

Lees ook: Filmrecensie: A Hologram For The King

De eerste helft van de film is dan ook uitstekend en er valt genoeg te lachen, maar vanaf het moment dat het leven van Ove zich gaat ontvouwen in flashbacks worden de boodschappen duidelijk: beoordeel niemand zomaar en we moeten eigenlijk sympathie gaan krijgen voor deze vervelende man. En of dat laatste lukt, zal puur afhangen van ieders tolerantie jegens het konvooi feelgood-vrachtwagens dat halverwege met luid geraas de film binnen komt denderen.

? ? ?

Vincent Hoberg 

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=PDNNzlYzupg