De waarheid: 'Poederhandel is gewoon de VOC-mentaliteit'

In de waarheid gaat Nieuwe Revu uitgebreid in op allerhande vragen, dilemma’s en hersenspinsels van lezers.

Deze week: handelen in babypoeder, mensen die als een randdebiel praten tegen baby's en hoe om te gaan met kutcadeaus.

Ik zie altijd van die Chinezen voor mijn Appie staan die rustig wachten tot ze pakken Nutrilon mogen kopen. Moet ik ook die business ingaan?

Lucas de Gast, Almere

Chinese babyvoeding was in 2008 vergiftigd met melamine, waardoor kinderen doodgingen. Nu hebben Chinezen geen ziel, maar zelfs zij willen dat niet. Daarom kopen ze al onze babyvoeding op, want ze laten onze baby’s graag creperen om die van henzelf te redden. Pakken babyvoeding met een Nederlands etiket zijn daarom goud waard in China, vertelt fabrikant Nutricia, maker van onder meer Nutrilon. Maar heeft het zin om zelf in die business te gaan? Mwah, niet echt. Het is namelijk best complexe materie. Ten eerste heb je allemaal soorten babyvoeding. Baby’s zijn namelijk enorme jankerds die niet gewoon elke dag brood en biefstuk willen. Da’s superkut, want daardoor zijn er vijf varianten van Nutrilon, en de vraag hiernaar in China (en dus hun waarde) verandert constant.

Vervolgens moet je gruwelijk veel winkels langs om voldoende pakken te kopen, want meestal krijg je per keer maar één verpakking mee. Bovendien moet je er ook voor uitkijken dat de supermarkt de etiketten niet heeft doorgekrast, want dat kost je al snel 2 euro per stuk. Chinezen willen namelijk geen gekras op hun pak, want dan gaat hun baby dood. Zoiets. Heb je eenmaal voldoende in huis, dan kun je op Marktplaats op zoek naar schimmige afnemers die de pakken vervolgens doorspelen naar China. Zowel ‘nutrilon’ als ‘Yoesha’ (inclusief foto van een suuuuperdiscutabele loods met dozen) biedt 14 euro per pak en komt ze gratis ophalen, mits je er minimaal honderd hebt. Dat is een prima match voor Lennart, ongeacht zijn morsecode: ‘125 x 345, 12 x stift, 12 x nummer 64 x 2 ,12 x kabrita 3,’ schrijft hij. ‘Richtprijs voor 345 is 14.10 en stift 13.30.’

Onder het pseudoniem ‘Kees’ wil een 25-jarige student uit de regio Rotterdam wel vertellen hoe hij zijn extra zakcentje verdient. ‘Samen met een vriend loop ik alle winkels af. Dan pak je zo’n 100 verpakkingen per dag, goed voor 150 euro.’ Heel rijk wordt hij er dus niet van. ‘Het is allemaal vrij marginaal. De Marokkanen die het opkopen en Chinese transporteurs krijgen ook maar 30 cent per pak. Bovendien moet de houdbaarheidsdatum minimaal 14 maanden zijn. Koop je precies de verkeerde pakken in of ligt de dagwaarde laag, dan verlies je geld.’

Wat hem soms wat extra geld oplevert, zijn directe orders van Chinezen. Die gasten gaan namelijk óók hard op bepaalde fruitbiscuits, Aldi-koekjes, walnootolie en cranberries. Kees wil vooral het imago van Nutrilonkopers in perspectief plaatsen. ‘Er wordt vaak negatief over ons geschreven, maar dat slaat nergens op. Het is gewoon de VOC-mentaliteit. Bovendien verkopen winkels het ook gewoon via de achterdeur aan handelaren. Nutricia zal het nooit toegeven, maar staat dit oogluikend toe.’

Een van de echte slimmeriken die rechtstreeks vanuit de supermarkt handelt om zijn marginale salaris flink op te krikken met Nutrilon is Patrick. Bij hem kun je namelijk honderden pakken halen (‘Discreet in onze afgesloten laad- en los-ruimte’). Hoeveel dat kost? ‘De normale prijs te betalen aan de kassa + een extra bedrag per pak aan mij.’ Per e-mail licht hij zijn handel toe. ‘Ik krijg meer geleverd dan ik verkoop in de winkel. Dus vandaar dat ik via deze week de extra voorraad verkoop. Bij mijn vorige opkoper zaten er weken bij van tussen de € 8000 en € 9000.’ Lekker!

Mensen praten altijd met zo’n gekke stem en in van die stomme zinnen tegen baby’s. ?Doet ie trek hebben jaaaa?’ Is het echt nodig om als een mongool tegen kinderen te praten?

Niek Spoelstra, Leeuwarden

We zouden willen dat het inderdaad gruwelijke onzin is om te doen, maar nee. Navraag bij twee taalwetenschappers (die hun geld verdienen door zuigelingen te onderwerpen aan onmenselijke taalexperimenten) leert namelijk dat baby’s op vrouwen kicken. Horen ze een hoge stem, dan komen de positieve associaties van vrouwen die verzorgen en voeden gelijk naar boven. Ook trekt een hoge frequentie beter de aandacht van een baby. Korte, ongrammaticale zinnen helpen baby’s verder om snel eenvoudige woorden te leren. Praat jij dus als een combinatie van Johnny Cash en James Joyce, dan hoort die baby je niet, associeert hij je met de dood, en snapt hij er de tering niet van.

Mijn verjaardag komt eraan. Hoe reageer ik een beetje oké op cadeaus die ik echt spuuglelijk, zwaar oninteressant of superonhandig vind?

Sepp Roodnat, Venray

Niet. Mensen moeten er maar eens aan wennen dat heus niet alles leuk is. Kijk, een acht voor de moeite hoor, daar niet van. Maar als je je héél even verdiept in iemand, dan weet je heus wel dat geen man zit te wachten op het nieuwe boek van Claudia de Breij, een bos bloemen of een witgeverfd stuk hout dat ‘Home’ spelt. Ophoeren, en gauw. Het is echt prima om tegen de ander te zeggen: ‘Bedankt voor de moeite, maar de uitvoering is slecht.’ Blijft de ander staan, sla hem dan joviaal op de schouder en bied hem wat te drinken aan. Rent ie huilend weg, dan was jullie vriendschap toch al aan z’n einde, dus da’s prima.