In de apotheek loopt James Worthy een ex tegen het lijf. ‘Ons eerste oogcontact was waanzin. Het deed me aan een gevecht tussen twee Pokémon denken, want er waren lichtflitsen en bliksem en steekvlammen overal.’

Zijn zoon van 7 is bijzonder geïnteresseerd in de Nederlandse politiek. James Worthy denkt dat het komt door al die persconferenties. ‘De politiek is het nieuwe Sinterklaasjournaal. Alleen heeft de goedheiligman plaatstgemaakt voor schijnheiligen.’

Zijn zoon van 7 is bijzonder geïnteresseerd in de Nederlandse politiek. James Worthy denkt dat het komt door al die persconferenties. ‘De politiek is het nieuwe Sinterklaasjournaal. Alleen heeft de goedheiligman plaatstgemaakt voor schijnheiligen.’

In de favoriete speeltuin van James Worthy's zoon zit elke donderdag een verwarde man op een bankje. Naast hem op het bankje ligt vaak een motorhelm. ‘Vanwege de crisis heeft hij zijn motor moeten verkopen, maar de helm heeft ie gehouden. Iedereen die hem met die helm ziet lopen, ziet een motorrijder. Alleen hij weet dat hij het niet meer is.’

Op zolder vond James Worthy een rugtas met allemaal oude agenda’s van zijn vader erin. Uit eentje stak een vergeeld kaartje: een lidmaatschap van een jazzclub in Liverpool uit 1965, toen zijn vader zestien was. ‘Ik zie hem al staan. Bleek koppie, te groot colbertje, en al zijn puistjes branden nog na van de eau de cologne van zijn vader.’

Bij de drogist helpt James Worthy een jongen die niet genoeg knaken heeft voor condooms. 'Er wordt dit jaar veel te weinig gerollebold. Die anderhalve meter heeft overduidelijk een verlammende werking op onze vleselijke lusten.’

Zijn zoontje van zeven had op school een gedichtje geschreven. Over een boot met watervrees. De juf vond het te kort. James Worthy gaf hem een 9. Daarna kwamen ze in de speeltuin een meneer tegen die een beetje een drol was.

Hij wil gewoon mooie dingen maken. Maar James Worthy heeft dikke pech: zijn manager is een lul. Het staat zelfs op zijn visitekaartje.