-
Column‘Sinds mijn vader er niet meer is, schreeuw ik net iets harder als Engeland speelt’
Zondagavond staat Engeland voor het eerst in James Worthy's leven in de finale van een groot toernooi. ‘Als ik voor Engeland juich, juich ik voor mijn vader. Voor hij die zijn thuis verliet, zodat ik een thuis kon krijgen.’
-
Sport‘Zo’n blonde Gauloise als Xhaka hadden de Fransen nog nooit gerookt’
Hij had zo weinig zin in Frankrijk-Zwitserland dat James Worthy maar met wat vrienden op een kunstgrasveldje bij Station Sloterdijk een balletje was gaan trappen. Tot er een wildvreemd jongetje in een schone pyjama kwam aangerend. ‘Een Zwitser heeft gescoord,’ schreeuwde hij.
-
Sport‘Jack Grealish voetbalt als een baanwielrenner: geduld is de schoonste zaak’
Wanneer een man verliefd is op een voetballer, zoals James Worthy op Jack Grealish, klinkt dat ongeveer zo: ‘Engelse voetballers zijn vaak Jack Russell-terriërs met drinkbakjes vol Red Bull. De harten stellen vragen waar de voeten vaak geen antwoord op hebben. Grealish is anders. Hij blijft cool. Hij blijft James Dean.’
-
Column‘Voetbal zonder mijn vader is geen voetbal, toch heb ik ineens zin in het EK’
Voetbal was van zijn vader en hem, schrijft James Worthy. ‘Het was het plakband dat onze harten bij elkaar hield. Sinds zijn dood is de bal een stuk minder rond gegroeid. En mijn hart ook.’ Toch heeft hij sinds vandaag enorm veel zin in het EK.
-
Column‘Wijnaldum was het stopcontact in een team vol kerstlichtjes’
Een dankbaarheidsbrief van Liverpool-fan James Worthy aan Gini Wijnaldum. ‘Hij voelde zich nooit miskend of achtergesteld. De schaduw was zijn schijnwerper. Niemand kon zich zo mooi onzichtbaar voetballen als Wijnaldum. Bedankt voor alles Gini, het ga je goed.’
-
Column‘Andere kinderen zouden een otter Otto noemen, maar mijn zoon ging voor Bertus’
Vroeger, ver voor alle lockdowns en avondklokken, nam James Worthy zijn zoon twee keer per week naar de dierentuin. Nu konden ze eindelijk hun vriend Bertus weer opzoeken. ‘We hebben hem meer dan een jaar niet gezien, maar hij ziet er geen dag ouder uit.’
-
Column‘Ik proost, nee, ik wens dat er ooit een vaccin tegen eenzaamheid komt’
De 82-jarige buurman van James Worthy heeft zijn vaccin gekregen. Hij draagt zijn pleister als een oorlogsmedaille. ‘Het was een pittige tijd, jongen. Ik heb helemaal niemand, dat weet je. Het is lastig om niemand te hebben in een tijd van niets.’
-
Column‘Mijn kale plek is net zo groot als Texel, jouw kale plek is Borneo’
Zijn beste vriend wil zo graag weer een volle bos haar, dat hij James Worthy probeert over te halen mee te gaan naar de kliniek. Maar voor kruinbroeder James hoeft het niet, want ‘alles wat mis is met mij, is alles wat aan mij klopt.’
-
Mens & Maatschappij‘Niets kan mij zo raken als de dood van een collega-schrijver’
Hafid Bouazza was geen fan van zijn werk, maar wel van de rondjes die James Worthy gaf in de kroeg. ‘Ik vond hem intrigerend. Hij was zo eerlijk, dat hij oneerlijk leek. Hij keek op tegen de bodem, zoals alle goede schrijvers uit het verleden naar de bodem opkeken.'