Als er iets is waar Edwin Struis als 'normale' voetbalfan van walgt, zijn het hooligans. 'Je probeert je weleens te verplaatsen in de denkwereld van zo’n losgeslagen individu, maar het is onbegonnen werk.'

Elk jaar als de datum van 20 oktober nadert, denkt Edwin Struis terug aan die avond in Moskou: Spartak - HFC Haarlem. 'Naar oud Sovjet-gebruik werd de ramp meteen in de doofpot gestopt, waar het pas zeven jaar later, onder invloed van glasnost en perestroika, uit werd gevist.'

We hebben al canons van literatuur, geschiedenis en onderwijs, maar eentje over voetbal, die ontbreekt nog. Edwin Struis besloot de uitdaging aan te gaan. 'Om een lang verhaal (van vijftig hoofdstukken) kort te maken: het is gelukt.'

Het is volgens Edwin Struis aftellen geblazen tot het moment dat Koeman de deur van Camp Nou achter zich dichttrekt. ‘Er moest drastisch worden verjongd, niet te verwarren met dejongd, maar tegelijkertijd kan een ploeg als Barcelona het zich niet permitteren om niet te presteren.’

Na vier jaar werd er weer eens een echte IJsselderby gespeeld op de illustere Adelaarshorst. Edwin Struis was erbij. ‘Het was hemeltergend slecht, met name aan Zwolse kant, waar elk samenspel op toeval berustte en elke pass uitkwam bij een imaginaire medespeler.’

Vroeger zorgden Portugese tegenstanders voor gefronste wenkbrauwen na lotingen, herinnert Edwin Struis zich. Maar dankzij Sébastien Haller is alles nu anders. 'Wesley Sneijder vond als nieuwbakken analyticus bij RTL 7 dat Ajax veel beter Tadic in de spits kon opstellen dan Haller. Juist ja.'

Voetballiefhebber Edwin Struis herinnert zich een 17-jarige Memphis. 'Collega’s lieten me filmpjes zien waarin hij wat plaatjes en geluidjes aan elkaar punnikte, blijkbaar om de verveling te verdrijven. Dat hij zich beter op een voetbalcarrière kon richten, zag ik tijdens de wedstrijd.'

Met het transferbeleid van Feyenoord loopt het sinds 2017 niet zo lekker meer. Edwin Struis heeft echter weer hoop, sinds de huur van Guus Til. 'Geboren in Zambia, daarna een tijdje rondgestruind in Mozambique, verder opgegroeid in de Bijlmer; die maken ze zelfs in Rotterdam de pis niet lauw.'